chirurgische behandeling van hidradenitis - excisie ● Wat is hidradenitis suppurativa? ● Klachten ● Oorzaken ● Fistels ● Patiënten vereniging ● Folders ● Behandeling ● Leefregels ● Medicatie ● Chirurgie ● Laser epilatie ● Links ● Richtlijn VERSCHILLENDE OPERATIE METHODEN BIJ HIDRADENITIS SUPPURATIVA - ontlasten van een abces - deroofing - oppervlakkige deroofing - deroofing van een fistel gebied - deroofing van een holte - deroofing van diep gelegen fistels - deroofing van een groot gebied - excisie van fistels (fistulectomie) - excisie (chirurgisch verwijderen) van ontstoken gebieden - excisie van kleine gebieden - excisie en hechten van de wond - excisie gevolgd door huidtransplantatie - excisie en openlaten van de wond - excisie en sluiten van de wond met een zwaailap - VAC therapie (vacuum pomp) EXCISIE (CHIRURGISCH VERWIJDEREN) Verwijderen van ontstoken gedeelten (excisie) Gebieden die voortdurend problemen veroorzaken, kunnen ook in zijn geheel worden verwijderd. Hierbij wordt, meestal in de vorm van een ovaal, een groot gedeelte van de aangedane huid weggesneden. Dit gebeurt onder plaatselijke verdoving. De huid wordt helemaal verwijderd, tot aan het niveau van het onderhuidse vet. De gehele laag waarin de haarzakjes en talgklieren, en eventuele abcesholtes zitten, wordt verwijderd. Vervolgens wordt, indien dit technisch mogelijk is, de wond met hechtingen gesloten. Soms lukt het niet helemaal om de randen naar elkaar toe te krijgen. In dat geval kan de wond met enkele hechtingen verkleind worden, waarbij een stukje open blijft, of de wond wordt helemaal opengelaten. Uiteindelijk zal het altijd genezen, ook als de wond open wordt gelaten, alleen duurt het dan langer en wordt het litteken minder mooi. Bij deze ingreep bestaat altijd kans op problemen zoals wondinfectie, het openspringen van de wond, of het ophopen van bloed, vocht en/of pus onder de hechtingen. Infectie is moeilijk te voorkomen, het gebied is niet goed steriel te krijgen en tijdens de ingreep worden vaak in de diepte nog holtes aangesneden met bacteriën er in. Wel kunnen voor en na de ingreep antibiotica worden voorgeschreven om de infectie te beperken. Na de ingreep kan de wond langdurig pijnlijk zijn, en het kan 1 tot 2 maanden duren totdat de wond helemaal is genezen. Bij verwijdering van grote gedeelten in de oksel zult u zeker 2 weken last hebben van bewegingsbeperking, en rustig aan moeten doen. De hechtingen worden na 7-14 dagen verwijderd. Bij complicaties neemt u contact op met uw behandelend arts. Zwemmen wordt afgeraden. Indien de wond met hechtingen gesloten is, zal de huid in het begin strak staan omdat er een stuk tussen uit gehaald is. Na verloop van tijd (ongeveer een half jaar) komt er weer meer ruimte in en kan de ingreep zonodig worden herhaald, zodat uiteindelijk, in een aantal fasen, het hele probleemgebied is verwijderd. Hoe zien de littekens eruit ? De littekens worden over het algemeen niet mooi. Het gaat om gebieden in plooien, die snel infecteren. Er staat veel spanning op de wond omdat het doorgaans grote gebieden zijn die moeten worden weggehaald. Verder is het gebied continu in beweging. Gezien de problemen bij de wondgenezing moet altijd een goede afweging van voor en nadelen worden gemaakt. Snijden heeft zin als er langdurig op dezelfde plek een probleem gebied zit, met abcessen, gangen en pus producerende fistels. Als er eenmaal met huid beklede gangen zijn ontstaan, zal het gebied niet meer vanzelf genezen. De keuze gaat dan tussen leven met een gebied dat regelmatig ontsteekt en dagelijks pus lekt en verbonden moet worden, of een (lelijk) litteken. Garantie dat een ingreep het probleem helemaal oplost kan nooit gegeven worden. Het lukt niet altijd om het gebied met abcessen en gangen in zijn geheel tot in gezond weefsel er uit te snijden. Ook kunnen nieuwe gebieden ontstaan in de huid naast het litteken. Hieronder staan een aantal foto's van patiënten die een ingreep hebben ondergaan, als voorbeeld van wat u kunt verwachten. Excisie van een klein ovaal gebied in de oksel Als het ontstoken gebied niet te groot is, kan het in een ovaal worden weggesneden en vervolgens gehecht. Pas tijdens de ingreep, na zorguldige inspectie van de fistels in de diepte, blijkt of dit mogelijk is. Hechten kan alleen als het lukt om alles te verwijderen. De littekens worden over het algemeen niet mooi, zeker in het begin niet. Na verloop van enkele maanden tot jaren ziet het er toch beter uit. Soms springt een wond (gedeeltelijk) of helemaal open. Dat is niet erg. Ook als deze wonden helemaal open worden gelaten geneest het uiteindelijk toch wel, het duurt alleen langer. Voorbeeld van een excisie van 1 gebied (bovenste foto's) en 3 gebiedje (onderste foto's) in de oksel, gevolgd door sluiten van de wond met hechtingen. Dit kan niet altijd, maar als het lukt geeft het een mooi resultaat. Excisie van een gebied met fistels in de lies gevolgd door hechten In de oksels en in de lies is de huid ruim en kunnen zonder problemen grote gebieden verwijderd worden. Ook hier kan de huid met hechtingen worden gesloten, als het lukt om alle fistels te verwijderen. De onderstaande ingreep is onder lokale verdoving verricht. Tijdens de ingreep is goed te zien waar de abcesholten en fistels zitten. In het midden van de wond ligt nog een paars glazig glanzend gebied. Dit is de bodem van een abcesholte, met veel ontsteking. Dit gedeelte is ook nog verwijderd, daarna was er alleen nog gezond vetweefsel in de wond en kon de wond worden gesloten met hechtingen. Na enkele maanden ziet het litteken er redelijk uit. De patiënt zelf is zeer tevreden, want die is helemaal van zijn klachten af. Excisie van grote gebieden in de oksel gevolgd door hechten Ook grote gebieden kunnen worden verwijderd en geheel of grotendeels weer gehecht worden. De ingrepen op de foto's hier onder zijn onder lokale verdoving verricht. Bij de ingreep zijn alle fistels verwijderd tot in gezond weefsel. Ook al het littekenweefsel is verwijderd. Het littekenweefsel dat ontstaat onder en rond de abcessen en fistels veroorzaakt de plooien in de bovenliggende huid en beperkt de beweging van de arm. Door dit littekenweefsel te verwijderen wordt het gebied weer beweeglijk en kan de arm weer helemaal omhoog worden gedaan. Excisie van de gehele oksel- of lies-huid In ernstige gevallen kan worden overwogen om het gehele gebied in de oksel of lies te verwijderen, waarbij het gebied wordt bedekt met een huidtransplantaat, of wordt opengelaten. Deze operatie wordt doorgaans door de plastisch chirurg of algemeen chirurg uitgevoerd, in een dagbehandelings centrum of tijdens een korte opname, en meestal onder algehele anesthesie (narcose). Voorbeeld van een totale excisie van de oksel huid gevolgd door een split-skin mesh-graft huidtransplantaat. Voorbeeld van excisie van de oksel huid gevolgd door openlaten van de wond. Hierbij kunnen wel bindweefsel strengen ontstaan die de beweeglijkheid van de oksel kunnen beperken. Voorbeeld van excisie van de oksel huid gevolgd door een zwaailap (thoracodorsal artery perforator flap). Bron: Sebahattin Kandal et al. Thoracodorsal Artery Perforator Flap for the Treatment of the Axillary Hidradenitis Suppurativa. VAC therapie (vacuum assisted closure, negatieve druk therapie) Een vacuumpomp is een wondbehandel methode waarbij een spons op de wond wordt gelegd, afgedekt met zelfklevend plastic folie. Met een slang wordt de lucht weggezogen waardoor een vacuum ontstaat. De spons maakt hierdoor nauw contact met de wond. Bloed en wondvocht worden afgezogen en opgevangen in een reservoir. Op onbekende wijze zorgt deze techniek er voor dat de wond mooi schoon en rood wordt en gevuld met nieuw weefsel. Dit vormt een goede voedingsbodem voor een huidtransplantatie. Een vacuumpomp kan ook over een huidtransplantaat worden geplaatst en houdt het transplantaat dan goed op zijn plek.